ŻYCIE ŚW. PAWŁA OD KRZYŻA
3 stycznia 1694 r. W miejscowości Ovada (Piemont) przychodzi na świat Paweł Franciszek Danei (św. Paweł od Krzyża, założyciel pasjonistów.
lato 1720 r. Paweł Franciszek Danei rozeznaje powołanie do życia całkowicie poświęconego Bogu. We wstępie do pierwszej reguły pisał: „Po jakimś znowu czasie pozostałem z głębokim natchnieniem odejścia w samotność. A natchnienia te mój drogi Bóg dawał mi wraz z wielką słodyczą w sercu. Teraz, w bieżącym okresie, przychodzi mi do głowy, by nosić ubogą czarną tunikę ze zgrzebnej czarnej tkaniny (arbagio), która jest najpospolitszym typem wełny, jaki w tych stronach można znaleźć i chodzić boso, żyć w skrajnym ubóstwie, w sumie więc, za łaską Bożą, prowadzić życie pokutnicze”.
22 listopada 1720 r. Paweł od Krzyża przyjmuje habit pokutny, a dzień później zaczyna 40-dniowe ćwiczenia duchowne, w czasie których pisze dziennik duchowy i pierwszą regułę. We wstępie wspomni, że to natchnienie, by zgromadzić towarzyszy, aby żyć razem dla ożywienia w duszach świętej bojaźni Bożej, było jego pragnieniem największym, które zostało mu bardzo głęboko w sercu.
21 maja 1725 r. Papież Benedykt XIII na schodach bazyliki Santa Maria in Domnica w Rzymie daje ustną aprobatę dla tworzonej przez braci Danei wspólnoty zakonnej.
7 czerwca 1727 r. Święcenia kapłańskie Pawła Franciszka i jego brata Jana Baptysty Danei w bazylice św. Piotra na Watykanie.
luty/marzec 1728 r. Początek kształtowania się wspólnoty księży i świeckich wokół pustelni braci Danei na Monte Argentario (półwysep leżący około 150 km na północ od Rzymu).
14 września 1737 r. Otwarcie pierwszego klasztoru pasjonistów na Monte Argentario.
PIERWSZY OKRES ŻYCIA ZGROMADZENIA
(DO KASATY NAPOLEOŃSKIEJ
15 maja 1741 r. Wydanie reskryptu papieskiego zatwierdzającego regułę zgromadzenia. Na jego podstawie 11 czerwca 1741 r. siedmiu zakonników, w tym trzej bracia Danei (Paweł, Jan Baptysta i Antoni), złożyło śluby zakonne.
16 listopada 1769 r. Wydanie przez papieża Kle-mensa XIV bulli Supremi apostolatus, która za-twierdza w formie najbardziej uroczystej regułę pasjonistów.
3 maja 1771 r. Otwarcie pierwszego klasztoru klauzurowego mniszek pasjonistek w Tarquinii (Vi terbo).
9 grudnia 1773 r. Objęcie przez pasjonistów klasztoru i bazyliki św. Jana i Pawła na wzgórzu Celio w Rzymie (ostatni klasztor założony za życia św. Pawła).
15 września 1775 r. Bulla Piusa VI Praeclara virtutum exempla potwierdzająca zmiany w regule i wcześniej udzielone zgromadzeniu przywileje.
18 października 1775 r. Śmierć św. Pawła od Krzyża.
1781 r. Początek misji pasjonistów w Bułgarii (pierwsze klasztory poza Italią).
5 lipca 1809 r. Uwięzienie Piusa VII z rozkazu Napoleona i likwidacja wszystkich zakonów. Wspólnoty pasjonistów we Włoszech zostają zamknięte, a zakonnicy rozpraszają się po Italii.
DRUGI OKRES ŻYCIA ZGROMADZENIA
( DO KOŃCA GENERALATU BŁ. O. BERNARDA SILVESTRELLI )
27 czerwca 1814 r. decyzja Piusa VII, by przywrócić po kasacie napoleońskiej zgromadzenie pasjonistów.
24 maja 1840 r. BŁ Dominik Barberi wyrusza z Rzymu, by założyć pierwszy klasztor w Belgii (Ere), a potem we Francji i rozpocząć pracę w Wielkiej Brytanii, gdzie m.in. przyjął konwersję na katolicyzm św. Johna Henryego Newmana.
lato 1842 r. Pierwsza grupa pasjonistów wyrusza do Australii (Sydney).
10 października 1852 r. Wyjazd pasjonistów, wśród których był z pierwszy Polak o. Stanisław Parczyk, do Stanów Zjednoczonych (Pittsburg).
1 maja 1853 r. Beatyfikacja o. Pawła od Krzyża.
29 czerwca 1867 r. Kanonizacja bł. Pawła od Krzyża.
19 listopada 1867 r. Otwarcie w Dublinie (klasztor Mount Argus, założony w 1856 r.) pierwszego prowadzonego przez pasjonistów kolegium.
1876 r. Umieszczenie rzeźby św. Pawła od Krzyża w bazylice św. Piotra w Rzymie.
październik 1877 r. Wyjazd pierwszych pasjonistów do Meksyku (Chiapas).
12 października 1878 r. Otwarcie pierwszej wspólnoty zakonnej w Hiszpanii (Santander).
1879 r. Początek działalności pasjonistów w Argentynie (wśród imigrantów irlandzkich). W 1901 r. powstanie tam prowincja zakonna, którą stworzą wspólnoty z Chile i Argentyny.
1883 r. Powstanie diecezji katolickiej w Bukareszcie, którą papież Leon XIII powierzył pasjonistom.
TRZECI OKRES ŻYCIA ZGROMADZENIA
( DO SOBORU WATYKAŃSKIEGO II )
wrzesień 1913 r. Zaczyna się ukazywać L’Eco di San Gabriele, pierwsze czasopismo wydawane przez pasjonistów (periodyk sanktuarium św. Gabriela od Matki Bożej Bolesnej w Isola del Gran Sasso).
1923 r. Przybycie pasjonistów do Polski (Przasnysz).
29 grudnia 1933 r. Otwarcie pierwszej misji pasjonistów w Afryce (Tanzania).
24 listopada 1952 r. Początek działalności pasjonistów w Brazylii (Vitória).
1956 r. Powstaje pierwszy stały program telewizyjny realizowany przez pasjonistów (Stany Zjednoczone).
1958 r. Erygowanie prowincji zakonnej p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Polska).
CZASY NAJNOWSZE
1968 r. Nadzwyczajna Kapituła Generalna, której celem było dostosowanie prawa własnego Zgro-madzenia do ducha reformy soborowej.
2 marca 1984 r. Zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską nowych Konstytucji Zgromadzenia Pasjonistów.